De cultuuroorlogen | Introductie van een novelle
Een introductie
Het is zaterdagavond 7 november 2020. Op het moment van schrijven is Joe Biden zojuist door alle grote Amerikaanse mediakanalen uitgeroepen tot de winnaar van de Amerikaanse verkiezen. Ik zal eerlijk zijn: ik had dit niet zien aankomen! Ondanks dat de peilingen zwaar in het voordeel waren van Biden bleef ik uitgaan van een nipte overwinning voor Donald Trump. Blijkbaar had ik het mis, maar er helemaal naast zat ik ook weer niet, want wat bleef het nog lang spannend.
Ervan uitgaande dat Trump vroeger of later de overwinning van Biden toch zal moeten erkennen – en voor Trump rek ik mijn definitie van “erkennen” graag uit tot weggesleept moeten worden uit het Witte Huis – en “low energy Joe” in maart 2021 aan zijn presidentschap zal beginnen, moet ik echt wennen aan het idee van Biden aan het roer van de VS.
Dat heeft voor een groot deel te maken met mijn nogal grote en ietwat perverse fantasievermogen. Het idee dat Trump nog vier presidentsjaren zou weten te verzilveren te midden van een coronacrisis, een door en door gepolariseerd Amerika en in afwachting van een economische crisis (die wellicht de grootste sinds de jaren ’30 van de vorige eeuw zal zijn) heeft mij namelijk nogal beziggehouden de afgelopen maanden.
Sterker nog, het heeft mij zo erg beziggehouden dat ik al mijn groteske hersenspinsels van de afgelopen tijd maar heb neergekalkt in de vorm van een verhaal. Het verhaal van een apocalyptische shitshow waarin de tweede termijn van Trump het begin van het einde betekende voor de moderne wereld zoals wij die kennen. Nogal dramatisch ja, maar zeer vermakelijk kan ik je vertellen. De wereld leent zich sinds 2016 namelijk uitstekend voor een zeer humoristische interpretatie van hoe de volledige desintegratie van het westen eruit zou kunnen zien. Schrijnend eigenlijk.
Het resultaat daarvan deel ik graag met jullie. Hier, op dit platform waar Michiel en ik op een creatieve manier vormgeven aan de gedachten die wij over de hedendaagse wereld hebben. De aankomende weken kun je hier van mij “hoofdstukken” verwachten van wat uiteindelijk een soort van novelle wordt. Een novelle die is gecentreerd rondom korporaal Smit, een Nederlandse soldaat die is gelegerd in het Utrecht van 2025, Nederlands laatste bolwerk van rede, redelijkheid en democratie. De rest van Nederland, en veel van de wereld, is na de herverkiezing van Trump in een neerwaartse spiraal terechtgekomen en ten prooi gevallen aan de meeste extreme excessen van alle politieke, culturele en sociaal-maatschappelijke thema’s die spelen in onze hedendaagse wereld. In deze verhalenreeks steek ik links en rechts de draak met alle groeperingen, personen, gebeurtenissen en symboliek die daarbij horen. Geniet ervan, lach erom en neem het vooral niet te serieus. Ik hou nu eenmaal van zwartgallige humor.
We zullen waarschijnlijk nooit te weten komen hoe de wereld er na acht jaar Trump uit zou komen te zien en dat is misschien maar goed ook. Toch laat ik jullie graag kennismaken met mijn alternatieve verloop van de geschiedenis op steroïden. Veel leesplezier!
